Saskia Duives-Cahuzak, voorzitter LTO-vakgroep schapenhouderij
Afgelopen weekend was het weer raak: 23 dode schapen in Heelsum. Uit de hoeveelheid vlees die ze hebben opgegeten blijkt dat het niet om één wolf ging, maar om een roedel. Helaas kunnen we meer van dit soort aanvallen in de toekomst verwachten, omdat er verschillende roedels in ons land rondlopen.
Eigenlijk kan een wolf alleen leven in een gebied waar zwijnen zijn. Officieel zijn zwijnen alleen toegestaan in de Meinweg en op de Veluwe. Dus dat zouden de enige twee plekken zijn waar de wolf kan leven. Helaas is de huidige situatie zowel voor de wolven als de zwijnen anders.
Het standpunt van LTO is dat wij niet tegen de aanwezigheid van wolven in Nederland zijn, maar alleen op plekken waar het dier goed vooruit kan. Dus op die locatie is voldoende wild aanwezig en zijn er weinig wegen waarop ze kunnen worden doodgereden. Dus uitgestrekte natuurgebieden. In zo'n gebied en in de omgeving ervan is het noodzakelijk om met wolfwerende rasters te werken. Daarvoor moet een goede en vlotte procedure zijn om subsidie voor die rasters te krijgen. Vooraf betaald, want zo'n raster kost al gauw veel geld. In de natuurterreinen moeten er goede afspraken komen met de TBO's en de schaapherders over bescherming van de schapen: nachtkralen, schaapskooien, vergoeding extra arbeid e.d.
Er gebeuren goede dingen, maar eigenlijk zit het dossier wolf muurvast. Wat we nodig hebben is het afschalen van de bescherming van de wolf. Dat is een internationale afspraak: de Conventie van Bern. De Europese Commissie heeft nu een verzoek gestuurd naar Bern om deze bescherming af te schalen. Dat is een goede zaak, want zoals het nu gaat kan het niet langer. Schapen tegen wolven beschermen met rasters gaat heel moeilijk. Ze vinden altijd wel een gaatje om er onderdoor of er overheen te komen als ze honger hebben. Kijk naar de situatie in Wapse: dat is gewoon geen geschikt gebied voor wolven.
In het landelijk overleg wordt gepraat over een nieuwe versie van het wolvenbeleidsplan, maar dat zal pas eind van dit jaar worden vastgesteld. Een duidelijke escalatieladder (wanneer mag je een wolf doodschieten) hebben we nog steeds niet. We wachten op de uitspraak van de rechter over de doodgeschoten wolf in Wapse. En voor hoeveel wolven de Nederlandse natuur draagkracht heeft weten we ook niet. Ieder provincie trekt zijn eigen plan en ook dat is een gruwel in onze ogen. En het erge is, we kunnen er niets aan doen. We zitten in alle overleggen, maar de gesubsidieerde wolvenlobby is sterker. Wat zou het effect zijn als we alle dode schapen en lammeren op de stoep van het provinciehuis leggen?
Dat kan natuurlijk niet, dus wie heeft andere suggesties? We horen het graag.