Hendrik Hoeksema, bestuurder ZLTO
Meloenen uit Zeeland en Hollandse wijn die tot de beste van de wereld behoort. Wie dat een aantal jaren geleden had gezegd, werd voor gek versleten. Die meloenen liggen al in de supermarkt en met die wijn zal het met deze warme zomers vast niet lang meer duren. Het zijn twee voorbeelden van onze boerenslimheid en vakmanschap. Het draait om aanpassingsvermogen.
De boer verdient zijn boterham buiten. De klimaatextremen maken dat steeds meer boeren zich aanpassen aan het veranderende klimaat en verantwoordelijkheid nemen. Dat is in mijn ogen veel wijzer dan roepen dat het allemaal wel meevalt. Dat we eeuwen geleden ook smeltende gletsjers hadden. Dat is je kop in het zand steken en wegduiken voor een ongemakkelijke waarheid.
We zullen met elkaar oplossingen moeten vinden voor de droogte, hitte, warmte en natheid. Spannend vind ik of we dan ook tegen de grenzen van ons aanpassingsvermogen aanlopen. Zijn er grenzen als gevolg van de beschikbaarheid van grond bijvoorbeeld? Gelukkig leren we steeds meer tijdens de zoektocht naar klimaatrobuustere systemen.
Te beginnen bij nieuwe teelten, maar ook andere technieken, watersystemen en plaagbestrijding. Of boslandbouw: een eeuwenoude landbouwpraktijk waarbij het actief beheren van houtige gewassen wordt gecombineerd met landbouw of veeteelt. Boslandbouw is veel meer dan voedselbossen alleen.
De kennis die boeren samen met Wageningen University & Research en de HAS ontwikkelen bij de proeven met boslandbouw, gebruiken we straks om beter bestand te zijn tegen droogte en extreme neerslag. Mogelijk komt er een beter verdienmodel uit. Zo omarmen boeren het veranderende klimaat.
Het is een van de paden die we bewandelen om te laten zien dat boeren elke dag werken aan oplossingen. Lokaal en samen met burgers, bedrijven en kennisinstellingen werken ze aan hun uitzicht van de toekomst. Hoe mooi is dat?
Hendrik Hoeksema,
Bestuurder ZLTO
Reageren op dit bericht
Voor jou als lid is het mogelijk om te reageren op dit bericht
Inloggen